کارایی حداکثری قوه مجریه با نگاه دوسویه - مجله عکسفا

مفهوم و کارکرد اطلاع رسانی و سخنگویی در دولت سیزدهم، از مفهوم و کارکردی که تا به امروز در این ارتباط رایج بوده، فرق دارد. گرانیگاه این تفاوت را می توان چنین توصیف کرد: بنا نیست سخنگویی و اطلاع رسانی در دولت سیزدهم یک طرفه، با صحبت یک جانبه و به صورت کلیشه ای باشد. آنچه تکمیل کننده مفهوم و کارکرد سخنگویی است، ارتباط دوسویه و کنندگی افکار عمومی در جلسات تصمیم ساز دولت است.

رئیس محترم جمهور هم چنین نگاهی دارند. دکتر رئیسی، سخنگویی و اطلاع رسانی را یکی از ابزارهای لازم به منظور پیگیری و برآوردن نیازهای مردم به شمار می آورند. چنین نگاهی به جایگاه اطلاع رسانی و سخنگویی، ضمن این که تکالیف دولت را سنگین تر و موسع تر می کند، فواید بسیاری را هم در پی دارد. مهم ترین ثمره این رویکرد، برخورداری مجموعه دولت از یک چشم بینا و قابل اعتماد است که باعث می شود تصمیمات دولتی نه درون اتاق های بسته و به دور از مطالبات مردمی، بلکه منطبق بر خواست و نیاز واقعی مردم اتخاذ شود.

این نگاه دو سویه به جایگاه سخنگویی و اطلاع رسانی، الزامات و استلزاماتی هم در پی دارد. وقتی رسانه به عنوان عضوی از دولت و به مثابه چشم بینای آن باشد، باید سعی وافری در شناسایی و نمایاندن مسائل اصلی داشته و در تمییز مسأله اصلی از سوژه های فرعی و اصطلاحا رد گم کنی، صرفا اخلاق و حرفه ای گری را ملاک عمل قرار دهد. با عوض شدن موضوع اصلی و فرعی، تصمیم سازی های دولتی منطبق با نیاز جامعه نخواهد بود و حوزه اجرا هم به ناکجاآباد کشیده خواهد شد. با تمرکز بر مسائل اصلی و رعایت حدود و ثغور آن از سوی رسانه ها، سخنگوی دولت می تواند از این موقعیت بهره ببرد و همچون وکیل مدافع، مجموعه دولت را وادار به پیگیری مدام و پاسخگویی شفاف کند.

از دیگر الزامات این رویکرد نوین، واقعی بودن نگاه دولت و رسانه ها به یکدیگر است. به بیان دیگر، نه دولت از رسانه ها انتظار دارد صرفا به عنوان روابط عمومی دولت عمل کنند و فقط گزارش اقدامات اجرا شده دولت را مخابره کنند، نه رسانه ها توقع دارند دولت خارج از ظرفیت های موجود، اقدامات نمایشی را جایگزین اقدامات اساسی کند. سخنگویی صرفا به معنای پل ارتباطی دولت با رسانه ها نیست. همان گونه که رسانه ها صرفا بازگوکننده اقدامات اجرا شده دولت نخواهند بود. بخش مهمی از پیشبرد امور در جامعه ناظر به شناسایی اقدامات انجام نشده است. در این قسمت، رسانه ها به عنوان کنندگان بی قصد و غرض افکار عمومی سهم بسزا و غیرقابل تفویضی دارند.

موضوع دیگری که نباید از کنار آن به سادگی گذشت، تشخیص مرجع قابل اعتنا در موضوعات اساسی از سوی رسانه ها است. با حجم انبوه اخبار واقعی و غیرواقعی که با هم در فضای مجازی تولید و پخش می شود، تشخیص مطالبات اصلی و گروه های واقعی مردم مشکل تر از قبل شده است. اصحاب رسانه و اهل فن، از ابزار و دانش چنین تشخیصی برخوردارند. در چنین فضا و با این الزامات است که وظیفه دولت در بها دادن دوسویه به رسانه ها، تکمیل کننده روندی می شود که نتیجه آن به حداکثر رساندن کارایی قوه مجریه، مبتنی بر ظرفیت های موجود و مطالبات عمومی خواهد بود.

*سخنگو و رئیس شورای اطلاع رسانی دولت

منبع: پایگاه اطلاع رسانی دولت