پرواز با پاراگلایدر در آسمان های استان گلستان - مجله عکسفا

در بسیاری از برنامه سفرهای ارائه شده از سرگرمیات مختلف و بازدید از مکان های سرگرمیی سخن به میان آمد اما این بار با سفری که به استان گلستان در پیش می گیرید، یکی از برترین و هیجان انگیزترین تجربه های زندگیتان را در دشت های زیبای این استان می توانید انجام دهید. با تور گلستان گردی و تور گنبد و ترکمن صحرا و برترین تورهای معرفی شده در خبرنگاران سفر کنید و تجربه کسب کنید .

ایستاده بر ارتفاعی بلند؛ تجهیزاتی برای آغاز تجربه ای هیجان انگیز در اختیارتان قرار می گیرد. حس جدا شدن از زمین، شوری بر دلتان می اندازد، اما نترسید، چند قدمی به جلو بردارید و ناگهان خود را معلق بین زمین و آسمان ببینید. بالاتر و بالاتر می روید و در کرانه آسمان گم می شوید و تنها چتری در بالای سر و طنابی به کمر همراهی تان می نماید.

رویای پرواز، حسی سبکبار و حالی شگفت انگیز داشته و دارد و آدمی از گذشته مشتاق پرواز بوده است. تجربه پرواز در ایران برای کسانی که عاشق لمس تجربه معلق ماندن در آسمان هستند نیز وجود دارد و آرزوی پرواز دیگر آرزوی دوری نیست و در سال های اخیر سایت های پروازی بسیاری ایجاد شده تا دوست داران پرواز از پاراگلایدر سواری لذت ببرند.

ورزش پاراگلایدر یک سرگرمی مجذوب نماینده، هیجان انگیز و ماجراجویانه است و افرادی که زمانی رویای خلبانی و پرواز در آسمان را در سر داشتند اکنون می تواند تجربه شیرین و دلچسبی از پرواز داشته باشند. در پاراگلایدر یا چتربال، خلبان با در دست داشتن چتر و نصب متعلقات آن روی بدن خود به آرامی از سطح شیب دار که می تواند دامنه های کوه باشد به سمت پایین آغاز به دویدن می نماید و بعد از جدا شدن از سطح زمین به آرامی در آسمان به پرواز در می آید. در ابتدا پاراگلایدر وسیله ای شبیه چتر بود و با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی به شکل امروزی تغییر پیدا کرد و امروز به عنوان یک ورزش حرفه ای مورد استقبال بسیاری از ورزشکاران قرار گرفته است. ایران به علت داشتن اقلیم مناسب و قرارگیری دشت ها و فضاهای وسیع در حاشیه کوه ها شرایط منحصر به فردی را برای انجام این ورزش مفرح فراهم می نماید.

شرایط اولیه برای انجام ورزش پاراگلایدر

یکی از مهم ترین نکات برای انجام ورزش پاراگلایدر انتخاب سایت (محل) مناسب پرواز است که از امکانات کافی و امنیت کامل برخوردار باشد و خصوصیاتی همانند شدت باد مناسب، وجود دشت و مکان امن برای فرود آمدن را دارا باشد. شکل دیواره کوه و وجود یک دشت یا فضای باز برای فرود و فضایی مسطح در روی قله با شیب ملایم برای باز کردن وسیله پروازی از دیگر ملاک های یک سایت خوب است. چنانچه محل فرود آمدن در دره ای باشد که مجاورت با کوه ها داشته باشد و با وزیدن باد امکان انحراف پاراگلایدر سوار وجود داشته باشد شرایط خطرناکی را ایجاد می نماید و امکان هر خطری را می توان پیش بینی کرد. وزن کلی این وسیله به طور کامل حدود 20 کیلوگرم است؛ تمامی تجهیزات درون یک کوله پشتی جمع می گردد. حمل و نقل آن را آسان است و به راحتی داخل صندوق عقب ماشین جای می گیرد.

نحوه پرواز با پاراگلایدر

پاراگلایدر به بال پرنده ای می ماند که از نایلونی ساده ساخته شده باشد و با آویزهایی به صندلی خلبان متصل گردد. برای اینکه امنیت پرواز تامین گردد خلبان با کمربند به صندلی محکم نگه داشته می گردد. اگرچه ورزش پاراگلایدر ورزش ساده ای به نظر می رسد ولی خلبان باید با نحوه بلند شدن و فرود آمدن و بعلاوه راهنمایی وسیله حمل و نقل خود در حین پرواز آشنایی کامل داشته باشد و آموزش های لازم را ببیند. خلبان در هنگام پرواز باید از تمرکز کافی برخوردار باشد و از بدن خود برای راهنمایی وسیله پروازی به جا استفاده کند، چون ممکن است با اندکی بی دقتی دچار اشتباه گردد و برای خود یا همراهش خطری ایجاد کند. در کنار وسیله تسمه هایی قرار گرفته است که خلبان با طناب های رنگی که به آن ها متصل شده است و جهت و سرعت پاراگلایدر را کنترل می نماید.

برای پرواز با پاراگلایدر دو روش وجود دارد که در سایت های پروازی این روش ها به کار گرفته می شوند:

1- هنگامی که خلبان خود را مهیای پرواز می نماید در خلاف جهت باد و در شیب ملایم به آرامی آغاز به دویدن می نماید تا باد به زیر چتر پاراگلایدر زده و او را از زمین بلند کند. اگر شدت باد زیاد باشد خلبان در هنگام بلند شدن باید سعی کند تعادل خود را نگه دارد و بتواند چتر را در حالت ثابتی قرار دهد و سپس با حرکات بدن آن را به کنترل خود درآورد.

2- در این روش که معمولا در فضای باز و نواحی دشت ها یا ساحل انجام می گردد خلبان و چترش با وسیله دیگری مثل اتومبیل کشیده می شوند. وقتی چتر و خلبان در ارتفاع مشخصی قرار گرفتند، خلبان خود را از طناب جدا کند و به صورت مستقل به پرواز در می آید.

یادگیری پرواز با پاراگلایدر

اگر بعد از تجربه پاراگلایدر سواری حس کردید هم علاقه و هم پول لازم را برای ادامه و انجام کار حرفه ای دارید، می توانید در دوره های مقدماتی، متوسطه، پیشرفته و مربیگری شرکت کنید. در دوره های مقدماتی شما با وسایل پرواز، مفاهیم اولیه ایرودینامیک، ترافیک هوایی و هواشناسی اولیه آشنا می شوید و تمرینات زمینی مثل بلند شدن، کنترل و تغییر جهت را یاد می گیرید. طول این دوره حداکثر سه ماه است و بنابر توانایی فرد و شرایط آب و هوا ممکن است تغییر کند. دو دوره متوسطه فرد توانایی های بیشتری را در پرواز یاد می گیرد و در انجام آن ها مهارت پیدا می نماید. دوره پیشرفته مخصوص خلبانانی است که پس از طی دوره های قبلی، می خواهند با پاراگلایدر به راحتی برای مدت طولانی تری در آسمان پرواز نمایند. اگر یکی از خلبانانی شدید که 100 ساعت پرواز تایید شده دارند، می توانید با شرکت در آزمون، گواهینامه مربیگری دریافت کنید، اما مربی شدن در رشته پاراگلایدر کمی پرهزینه است و از قبل باید به آن فکر کنید.

سیستم پرواز با پاراگلایدر طوری است که در ابتدا روی زمین کنترل و درک وسیله پرواز و بعلاوه تئوری آن را یاد می دهند و بارها روی زمین با بال می دوید و کم کم سه متر، پنج متر و ده متر از زمین کنده می شوید. پس از آن در یک شیب تندتر 20 متر از زمین جدا می شوید و در همین فرایند پلکانی حس پرواز را تا حدودی تجربه می کنید. هنگامی که کسی برای نخستین بار از یک شیب تند کوه و به تنهایی و مستقل از زمین جدا می گردد اصطلاحاً می گویند سولو شده است.

سایت های پروازی استان گلستان

استان گلستان از جمله مکان هایی است که چند سایت پروازی معروف و زیبا دارد که این امکان را مهیا می نماید تا به صورت آموزشی و سرگرمیی از امکانات پرواز و پاراگلایدر بهره ببرید.

اگر غیرحرفه ای هستید، همراه با خلبان پرواز خواهید کرد. به پرواز دونفره تندم می گویند، بال تندم بزرگ تر و ایمن تر است و وزن بیشتری را می تواند تحمل کند. خلبان کوله پشتی و تجهیزات لازم را به بدنتان می بندد و از شما می خواهید به دستوراتش در حین پرواز گوش کنید.

اگر نوروز را در مینودشت یا حوالی جنگل گلستان هستید، می توانید این ورزش- سرگرمی را تجربه کنید. برای هر پرش که حدود 15 دقیقه در آسمان خواهید بود باید حدود 200 هزار تومان بپردازید. البته اگر پرواز بر مبنای زمان باشد هزینه آن هم بالاتر می رود. در این پروازها خلبان پشت مسافر می نشیند و او را همراهی می نماید. بنابراین نیازی نیست شما وسیله ای با خود ببرید، به جز یک کفش مناسب و راحت.

در استان گلستان سایت های پروازی مختلفی وجود دارد که هرکدام ویژگی های خاص خود را دارند.

سایت پروازی ترسه: این سایت در نزدیکی روستای ترسه در شهرستان مینودشت در منظرهی زیبا و منحصربه فرد قرار گرفته است و یکی از قوی ترین سایت های ترمیک و دیواره ای با قابلیت پروازهای مسافت است.

سایت پروازی چراغ تپه: این سایت در شرق شهر مینودشت قرار گرفته است و حدود سه کیلومتر تل این شهر فاصله دارد و مسیر دسترسی به آن آسفالته است. این سایت، اولین سایت پروازی مینودشت است که از سایت 1382 برپا شده است.

سایت پروازی زنگلاب: یکی از زیباترین سایت های شهرستان مینودشت همین سایت است که در حاشیه پارک جنگلی چهل چای قرار گرفته است. این منطقه قابلیت پروازی طولانی ترمیک و دیواره را هم مهیا نموده. این سایت در فاصله هفت کیلومتری شهر مینودشت قرار گرفته است و روستای کلوکند در نزدیکی این سایت قرار گرفته است. سایت تنگراه هم یکی دیگر از سایت های پروازی مینودشت است که در نزدیکی پارک ملی گلستان قرار گرفته است.

سایت پروازی ریگ چشمه: در نزدیکی روستایی به همین نام در شهرستان علی آباد کتول یک سایتت دیواره ای بسیار زیبا است، این سایت با دیواره ای تقریبا دو کیلومتری، قابلیت پروازهای طولانی و تاپ لند (فرود در محل پرواز) را فراهم می نماید.

سایت پروازی رامیان: بعد از سایت مینودشت، نزدیک ترین سایت به شما همین سایت است، 500 متر ارتفاع دارد و منظره ها تماشایی بسیار زیبا و جریان های بالابرنده بسیار قوی از مزایایش است.

سایت پروازی درازنو: سایت پروازی درازنو در نزدیکی همین روستا با ارتفاع دو هزار و 200 متر از سطح زمین، بلندترین سایت پروازی ایران است و منظره جنگل های شمال و دریای خزر را دارد.

عکس کاور از سایت www.wallsauce.com