چرا صندلی های خوابیده از هواپیما ناپدید می شوند؟ - مجله عکسفا

به گزارش خبرنگاران به نقل از شبکه خبری سی ان ان، در برهه ای از زمان تمام صندلی های بیزینس کلس (مالی) هواپیما دارای حالت خوابیده بودند. امروزه مدل های کامل صندلی وجود دارد که به سادگی این گزینه را ندارند. پس چه اتفاقی افتاد که صندلی های درازکش از بعضی از هواپیما ها حذف شدند؟ آیا این تغییر خوبی خواهد بود؟ آیا یک مسافر تنها به صرف این که می تواند صندلی خود را بخواباند باید این کار را انجام دهد؟

مانند بسیاری از موارد در تجارت هوایی بستگی به این دارد که این پرسش را از چه فردی مطرح کنید. بیایید در خصوص نحوه عملکرد خوابیدن صحبت کنیم. در ابتدایی ترین حالت مکانیسمی در ساختار زیر بالشتک صندلی شما پنهان شده که یک محور، سیم هایی که آن را به دکمه روی تکیه گاه شما وصل می نماید و یک قوطی پنوماتیکی که صندلی را به حالت عمودی برمی گرداند را شامل می گردد. سازندگان صندلی آن را کینماتیک می نامند: قطعاتی که حرکت می نمایند.

برای خطوط هوایی این هزینه در وهله نخست ناشی از تعمیر و نگهداری است. هر نوع مکانیسمی مستعد خرابی است چه به علت فرسودگی معمولی باشد و چه به این علت که مسافران به آرامی با قطعات هواپیما رفتار نمی نمایند. در وهله دوم این یک هزینه وزنی است، زیرا این مکانیسم ها می توانند به سرعت جمع شوند. امروزه بیش تر صندلی های مدرن و سبک هواپیما بین هفت تا 10 کیلوگرم برای هر مسافر وزن دارند هر وزنی که بتوان آن را ذخیره کرد به معنای کاهش سوخت مورد احتیاج برای حمل آن است. نکته سوم و از بعضی جهات مهم تر از نکات دیگر آن است که این یک هزینه اختلال می باشد، زیرا اگر مسافران بر سر آداب نشستن صندلی با یکدیگر دعوا نمایند این شرایط کار را برای مهمانداران هواپیما سخت می گردد. در بعضی موارد مسافران به قدری اختلال ایجاد کردند که حتی خلبانان برای تامین ایمنی پرواز مجبور به تغییر مسیر شده اند.

شمردن هر اینچ

بنابراین، اگر صندلی ها نخوابیدند چه خواهد شد؟ در اواخر دهه 2000 میلادی نسل جدیدی از صندلی های فوق سبک بسیار مهندسی شده وارد بازار شدند و بخشی از موردی که آن صندلی ها را فوق سبک می ساخت این بود که هیچ عملکردی برای خوابیدن نداشتند. بعضی از نوابغ عرصه بازاریابی به این فکر افتادند که آن صندلی ها را پیش خوابیده بنامند و پشتی را در زاویه ای بین کاملا عمودی و کمی خمیده ثابت نمایند.

در ابتدا از این نوع از صندلی ها در پرواز های مقرون به صرفه قیمت استفاده شد. خطوط هوایی استفاده نماینده از این صندلی ها معمولا پرواز های چند ساعته را انجام می دهند. این خطوط هوایی به علت حذف تمام مسائل از عملکرد خود مشهور هستند. اولین پذیرنده چنین صندلی هایی شرکت هواپیمایی Jet2 بریتانیا یک شرکت اروپایی با عمده پرواز های اجرا شده در دوره تعطیلات بود که در سال 2009 میلادی یک صندلی از پیش خوابیده را از شرکت سازنده صندلی آکرو انتخاب کرد که نحوه تفکر خطوط هوایی در خصوص صندلی ها را متحول ساخت. صندلی آکرو که در آن موقع کلارک نام داشت و اکنون سری 3 نامیده می گردد از چند جهت کلیدی متفاوت بود.

فقدان تکیه گاه یکی از خصوصیات ان بود. با این وجود، خصوصیت دیگر آن روشی نوآورانه بود که در آن صندلی از ناحیه کف و تکیه گاه به شکل ثابت و مقعر شبیه دَلو شکل گرفته بود. از ناحیه پشت صندلی این شکل دادن بدان معنا بود که مسافران قد بلندتر می توانستند زانو های خود را در دو طرف قرار داده و چند اینچ فضای بالقوه به دست آورند. این مقدار فضا واقعا مهم است. در هواپیما های تک راهرو در بخش بیزینس کلس مانند بوئینگ 737 یا ایرباس A320 حدود 30 ردیف وجود دارد و صندلی های نسل قبلی در حدود 76 سانتی متر (30 اینچ) فاصله داشتند. این فاصله و فضایی بین نقطه روی یک صندلی و همان نقطه روی صندلی جلو است. بنابراین، اساسا فضای شما منهای ضخامت خود صندلی است.

اگر یک شرکت هواپیمایی بتواند در هر ردیف یک اینچ فضا صرفه جویی کند این 30 اینچ در طول هواپیما است که برای یک ردیف صندلی اضافی مناسب است. در طول یک دهه گذشته صندلی سازان مختلفی در خصوص صندلی های از پیش خوابیده شده و راه های دیگر برای صرفه جویی در این مقدار فضا اختراعاتی را انجام داده اند.

یکی از برترین ابداعاتی که مورد توجه قرار گرفته مورد صندلی ساز آلمانی Recaro است که در خارج از حوزه صنعت هوانوردی به علت صندلی های ساخته شده اش در حوزه خودرو های مسابقه ای شناخته می گردد. صندلی های ساخته شده به وسیله Recaro برای هواپیما علاوه بر صندلی های بیزینس کلس با ویژگی های کامل برای پرواز های طولانی مدت با حالت خوابیده و صندلی کج شده صندلی های باریک از پیش خوابیده را برای پرواز های کوتاه تر نیز ارائه می نماید.

ظهور صندلی های پیش خوابیده

مارک هیلر مدیر اجرایی Recaro می گوید:یک شرکت هواپیمایی می تواند یک موقعیت از پیش تعریف شده زاویه پشتی 15 یا 18 درجه را در فرآیند پیکربندی صندلی انتخاب کند. این انتخاب یاری می نماید تا راحتی بیش تری به وسیله افزایش زاویه پشتی فراهم گردد یا طرح بندی های ویژه با تعداد مسافران خاص انجام گردد. مزیت اصلی آن افزایش فضای نشیمن است، زیرا فضای نشیمن یک مسافر به وسیله استراحت مسافری دیگر مورد نفوذ و اختلال قرار نمی گیرد. علاوه بر این، هزینه کل مالکیت پایین، قطعات متحرک کمتر روی صندلی، قابلیت اطمینان بهبود یافته و تعمیر و نگهداری ساده از دیگر ویژگی های آن هستند.

طرح بندی های ویژه ای که هیلر به آن اشاره می نماید اغلب همان چیزی است که صنعت آن را max pax می نامد یعنی حداکثر تعداد مسافران تایید شده برای یک هواپیما. در حال حاضر 244 مسافر در یک ایرباس A321neo با بدنه تمام مالی می توانند حضور داشته باشند هواپیمایی که در آن بعضی از خطوط هوایی با صندلی های بیزینس کلس جادار در جلو زیر 150 مسافر دارند. بدیهی است که نسخه 244 نفره آن هواپیما یا حتی با 230 صندلی به بالا جادارترین نخواهد بود.

با این وجود، سازندگان صندلی در چندین سال اخیر راه هایی را کشف نموده اند که سبب می گردد فضای بیش تری در زانو های شما وجود داشته باشد: نازک کردن پشتی صندلی، انتقال ساختار به جایی که خارج از زانو است و بهبود فاصله برای ساق پا. در چند سال گذشته صندلی های باریکی که پیش تر به وسیله شرکت های هواپیمایی کم هزینه تر مورد استفاده قرار می گرفتند به خطوط هوایی با خدمات کامل نیز راه پیدا نموده اند به ویژه به این علت که خطوط هوایی با خدمات کامل به طور مستقیم با رقبای کم هزینه رقابت می نمایند.

یکی از راه هایی که طوط هوایی این کار را انجام می دهند ارائه صندلی هایی با فضای پای اضافی برای فروش در بخش جلویی کابین مالی می باشد که ممکن است یک مدل صندلی با ویژگی های کامل تر با حالت خوابیده و سوکت های برق AC داشته باشد در حالی که ممکن است صندلی در بخش معمولی کلاس مالی از پیش خوابیده باشد و فاقد برق بوده یا تنها یک خروجی USB داشته باشد.

این کابین ها هیبریدی نامیده می شوند. بنابراین، هنگام سوار شدن به هواپیما مراقب آن باشید: ممکن است رنگ پارچه صندلی از ردیفی به ردیف دیگر تغییر کند، ممکن است تکیه گاه متحرک ناپدید شده یا ممکن است روکش صندلی از پارچه ای به چرمی تبدیل گردد.

بنابراین، آیا صندلی های از پیش خوابیده مثبت هستند یا منفی؟ با در نظر گرفتن همه چیز می توان گفت این نوع از صندلی ها در پرواز های کوتاه مدت که تنها چند ساعت به طول می انجامند مفید هستند بیش تر بدان خاطر که از شر دعوای احتمالی با سایر مسافران خلاص می شوید. برای پرواز های طولانی مدت بهتر است صرف یک مسافر خوب باشید و پیش از خواباندن صندلی تان پشت سر خود را چک کنید و به آرامی این کار را انجام دهید و زمانی که همه مسافران در حال صرف غذا هستند پشتی صندلی خود را در حالت صاف قرار دهید!