باورهای غلط رایجی که درباره آئین هندو وجود دارد - مجله عکسفا

برای دیدن تاج محل و مجسمه های بودا، تور هند ما را تجربه کنید.

آن را هندوئیسم می نامند

اصطلاحات هندو و هندوئیسم به هیچ یک از متون باستانی هندوئیسم اشاره نمی نماید.، بلکه این اصطلاح به مردم منطقه رود ایندوس در هند اشاره دارد. هندو و هندوئیسم احتمالا توسط ایرانیانی که به شبه قاره هند حمله کردند استفاده می شده و به مردم دره رودخانه اشاره دارد که از کلمه هندو به معنای رودخانه استفاده می کردند.

نام دیگر هندوئیسم ساناتانا دارما به معنای دین ابدی است که در دنیا زیاد شناخته شده نیست. پیروان این دین دارمیس به معنای پیروان دارما نامیده می شوند. استفاده از کلمات هندو و هندوئیسم بیشتر در فرهنگ های غربی استفاده می گردد، هرچند بسیاری از هندی های امروز هم آن را پذیرفته اند.

همه هندو ها گیاهخوار هستند

درست است که بسیاری از هندو ها گیاهخوار هستند، اما این در خصوص بیشتر پیروان این مذهب صدق نمی نماید. بعضی هندو ها معتقدند که حیوانات موجودات حساس و با درکی هستند، به همین دلیل گوشت نمی خورند. اما بیشتر آن ها هرچه بخواهند می خورند.

فقط 30-35 درصد از هندو ها به دلیل اعتقاد به آهیمسا (ahimsa)، اصل عدم خشونت نسبت به همه موجودات زنده، گیاهخوار هستند. این اقلیت گیاهخوار هندو، اکثریت گیاهخواران دنیا را تشکیل می دهند که در مجموع حدود 300میلیون نفر هستند.

بیشتر رهبران معنوی هندو (سوامی ها، سادوس ها و گوروها) گیاهخوار هستند، اما بقیه هندو ها، عمدتا گوشت هم می خورند. آهیمسا ذبح و مصرف محصولات گوشتی را نهی می نماید، اما همه هندو ها از این اصل پیروی نمی نمایند.

هندوئیسم یک دین سازمان یافته است

دلایل سازماندهی شدن مذاهب متنوع است، اما اغلب به گسترش آموزه های دینی و نفوذ سیاسی ارتباط دارد. مسیحیت توسط رومیان و اسلام توسط مسلمانان در آسیا و اروپا گسترش یافتند. اما هندوئیسم تا همین اواخر زیاد گسترش نیافته بود.

این دین هیچ رهبر خاصی ندارد و هرگز توسط هیچ نوع امپراتوری قدرت نگرفته است؛ بنابراین این مذهب به صورت فهرستی از آموزه ها و اصول هدایت تکامل یافت، بدون اینکه تاثیری روی دین های بزرگ دیگر بگذارد. هندوئیسم هیچ بنیانگذار یا تاریخ مشخصی ندارد.

هندوئیسم سیستم طبقه بندی تبعیض آمیزی دارد

از آنجا که هندوئیسم بیشتر در هند وجود دارد، یک تصور غلط رایج وجود دارد که این مذهب از یک سیستم طبقه بندی مردم پیروی می نماید. اما این طبقه بندی مربوط به فرهنگ هند است و ارتباط مستقیمی به آموزه ها و شیوه های هندوئیسم ندارد.

این سیستم طبقه بندی هندی، گروه شخص را از بدو تولد مشخص می نماید، اما هیچ ربطی به شخصیت ندارد. اما اصطلاح هندوی وارنا دسته اجتماعی را به عنوان چارچوبی از وظایف اخلاقی مربوط به خصوصیات شخص بدون توجه به تولد توصیف می نماید.

اگرچه این دو سیستم در هم تنیده شده اند، اما هندوئیسم همان سیستم طبقه بندی هند را ندارد. سیستم طبقه بندی مردم هند روی هندو ها تاثیر می گذارد و آن ها را به برهمین ها (کاهنان و معلمان)، کشاتریا (جنگجویان و حاکمان)، وایشیا (کشاورزان و تاجران) و گرددرا (کارگران) تقسیم می نماید. کسانی که خارج از این سیستم قرار بگیرند دالیت (پایین ترین طبقه جامعه) هستند.

هندو ها بت می پرستند

بسیاری از مردم فکر می نمایند که هندو ها بت می پرستند. از آنجا که پیروان دو دین بزرگ دنیا یعنی اسلام و مسیحیت، بت پرستی را منع می نمایند، رفتار هندوها از نظر بیشتر مردم دنیا ضدمذهبی است. اما هندو ها این را بت پرستی نمی دانند بلکه خدا را در همه چیز می بینند.

از نظر آن ها همه اشیا یک آرکا (تجسم زنده خداوند) هستند و ممکن است مورد عبادت هندوها قرار بگیرند. هندو ها این عمل را مورتی پوجا به معنای عبادت تصویر می دانند و معتقدند که کل آفرینش شکلی از خداوند است، بنابراین خداوند در همه چیز هست.

هندو ها این را بت پرستی نمی دانند، چون هندوئیسم آن را پرستش مستقیم خداوند (که در همه چیز هست) توصیف می نماید نه پرستش نماد خداوند. این امر با آموزه های سایر ادیان کاملا مغایرت دارد و برای پیروان مسلمان و مسیحی سخت است که این عمل را از بت پرستی تفکیک نمایند.

هندو ها گاو می پرستند

هندو ها گاو نمی پرستند. این تصور غلط رایج از رفتار هندو ها با گاو ها سرچشمه گرفته است، جیوانی که بیش از آنچه می گیرد می دهد، نماد همه حیوانات دیگر است و نشان دهنده زندگی و معیشت است. گاو فقط علف، جو و آب می خورد و در عوض شیر، خامه، ماست، پنیر، کره، کود و ... می دهد.

همچنین گاو ها به دلیل ذات آرامشان مورداحترام هستند. به خاطر احترامی که گاو ها در هندوئیسم و جامعه هند دارند، از بیرون به نظر می رسد که آن ها گاو را می پرستند. اما هندو ها آن را محترم شمردن حیوانات می دانند.

همه زنانی که وسط پیشانی شان خال دارند ازدواج نموده اند

بیندی خال قرمز روی پیشانی میلیون ها زن و دختر جوان در سراسر دنیا به ویژه هند دیده می گردد. این خال نقش معنوی در فرهنگ هندو دارد، هر چند در دوران مدرن کمتر شده است.

به طور سنتی، زنان با پودر قرمز بالا و بین ابرو های خود خال می کشیدند تا نشان دهنده عشق و سعادت آن ها در ازدواج باشد. محل خال با چشم سوم ارتباط دارد، جایی که شخص نفس خود را از دست می دهد. در دوران مدرن، این خال معنای خود را از دست داده و زنان می توانند هر رنگ خالی که می خواهند بگذارند.

خال سیاه نشان دهنده از دست دادن است و توسط زنان بیوه استفاده می گردد که همسر خود را از دست داده اند. مردان هم گاهی از نوعی خال به نام تیلاک استفده می نمایند که مجموعه ای از خطوط روی پیشانی است. رنگ های مختلف به طبقات مختلف جامعه اختصاص دارد، اما این بیشتر یک سنت فرهنگی است که فقط پیروان سرسخت آن را دنبال می نمایند.

کتاب مقدس هندو بهاگاود گیتا است

بهاگاواد گیتا یکی از شناخته شده ترین متون هندو در دنیای غرب است، اما کتاب مقدس هندو نیست. گیتا اصول مختلف هندوئیسم را به وسیله گفتگوی داستانی بین سربازی به نام آرجونا و کریشنا (یکی از خدایان هند) آموزش می دهد.

متون مقدس هندو به سروتی (آنچه شنیده می گردد) و سمریتی (آنچه به خاطر آورده می گردد) تقسیم می گردد. از نظر بسیاری از افراد، گیتا حکایت مبارزات اخلاقی و روحی فرد است و به عنوان راهنما استفاده می گردد. ماهاتما گاندی گیتا را فرهنگ لغت معنوی خود عنوان نموده و از آموزه های آن در جنبش استقلال هند استفاده نموده است.

هندو ها 330 میلیون خدا دارند

یکتاپرستی اعتقاد به این است که فقط یک خدا وجود دارد، اما شرک اعتقاد به چندین خدا است. یونانیان و رومیان باستان مشرک بودند و به چندین خدا (خدای جنگ، خدای عشق و ...) اعتقاد داشتند.

تصور می گردد هندوئیسم هم یک دین چندخدایی با 300میلیون خدا باشد، اما دقیقا این طور نیست. مفهوم خدا در آئین هندو پیچیده است و برای هر فرد ممکن است متفاوت باشد، اما حول یک خدا یا روح برتر می چرخد.

این دین بازنمایی های متنوعی از خدا دارد اما همه آن ها نماینده یک خدا هستند. هندو ها معتقدند که خدای برتر را نمی توان کاملا درک کرد، بنابراین نماینده های زمینی (شیوا، ویشنو و...) نماد خدای متعال هستند که قابل درک نیست. هر هندو می تواند تصمیم بگیرد کدام خدا را بپرستد و فرهنگ های مختلف در طول هزاران سال میلیون ها حق انتخاب برای آن ها ایجاد نموده اند. در هر صورت این برای ادیان الهی بزرگ شرک به حساب می آید.

منبع: listverse