جمجمه دختر 13 ساله شهر سوخته در موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران - مجله عکسفا

بر اساس نظریه دیرینه شناسان، این شهر سه هزار و 200 سال پیش از میلاد پایه گذاری شده و مردم آن در چهار دوره بین سال های سه هزار و 200 تا یک هزار و 800 پیش از میلاد در این مکان سکونت داشته اند، محوطه باستانی شهر سوخته در هزاره دوم و سوم پیش از میلاد، به وسیله مهاجرانی که از چهار گوشه به آن وارد شده اند، بنا شده است و تا کنون سند یا سنگ نوشته ای که نام واقعی و باستانی این شهر را تعیین کند به دست نیامده و به دلیل آتش سوزی در دو دوره زمانی بین سال های سه هزار و 200 تا دو هزار و 750 پیش از میلاد شهر سوخته نامیده می گردد.

این مکان از نادرترین شهرهای باستانی است که در آن زنان عهده دار امور اقتصادی خانواده بوده اند؛ بر مبنای یافته های دیرینه شناسان، شهر سوخته 151 هکتار گستره دارد و بقایای آن نشان می دهد که این شهر دارای پنج بخش مسکونی واقع در شمال شرقی شهر سوخته، بخش های مرکزی، منطقه صنعتی، بناهای یادمانی و گورستان است که به صورت تپه های متوالی و چسبیده به هم واقع شده اند.

80 هکتار از گستره شهر سوخته را بخش مسکونی تشکیل داده و مهمتر اینکه شهر سوخته مرکز بسیاری از فعالیت های صنعتی و هنری آن دوران بوده است به طوری که به گفته باستانشناسان و کاوشگران، در شهر سوخته نمونه های جالب و منحصر به فردی از زیورآلات به دست آمده است.

در شهر سوخته انواع سفالینه ها و ظروف سنگی، معرق کاری، انواع پارچه و حصیر یافت شده که معرف وجود چندین گونه صنعت، به ویژه صنعت پیشرفته پارچه بافی در آنجاست.

یکی از شگفت انگیزترین یافته های این شهر باستانی، پیدا شدن نشانه های کهن ترین جراحی مغز در آن است.جمجمه ای از دختر 12 یا 13 ساله در این شهر باستانی کشف شده که در چهار هزار و 800 سال قبل پزشکان این منطقه برای درمان بیماری هیدروسفالی (جمع شدن مایع در جمجمه) بخشی از استخوان جمجمه او را برداشته و جراحی کردند و این دختر بچه نیز مدت ها بعد از این عمل زنده مانده است.اسکلت کامل این دختر بچه پیدا شده و چهره او نیز به وسیله اندام شناسان دیرینه شناس باز سازی شده است.

امروزه جمجمه دختر 13 ساله مبتلا به هیدروسفالی در موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران نگهداری می گردد و پنج روز اول هفته می توانید به بازدیدش بروید.

آدرس موزه: خیابان کارگر شاقتصادی- خیابان شانزدهم (فرشی مقدم) ورودی درب شماره (2) پردیس شاقتصادی دانشگاه تهران- موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران

منبع:سیـری در ایـران

شهر سوخته نام منطقه ای باستانی و شگفت انگیز در جنوب شرق ایران زمین، سرزمین شروع تمدن بشری است، سرزمینی اساطیری که بدون شک منبع تاریخی برای تعیین شدن هویت انسانی است.این محوطه باستانی در 56 کیلومتری جنوب زابل و 160 کیلومتری شمال زاهدان مرکز استان سیستان و بلوچستان در حاشیه راه زابل به زاهدان واقع شده و می تواند یکی از مقاصد گردشگری تاریخی در تعطیلات نوروزی محسوب گردد، جایی که نشانگر اوج تمدن و پیشینه پر افتخار ایرانیان است.از آثار به دست آمده جمجمه دختر 13 ساله شهر سوخته که در موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران به معرض دید عموم گذاشته شده است .

بر اساس نظریه دیرینه شناسان، این شهر سه هزار و 200 سال پیش از میلاد پایه گذاری شده و مردم آن در چهار دوره بین سال های سه هزار و 200 تا یک هزار و 800 پیش از میلاد در این مکان سکونت داشته اند، محوطه باستانی شهر سوخته در هزاره دوم و سوم پیش از میلاد، به وسیله مهاجرانی که از چهار گوشه به آن وارد شده اند، بنا شده است و تا کنون سند یا سنگ نوشته ای که نام واقعی و باستانی این شهر را تعیین کند به دست نیامده و به دلیل آتش سوزی در دو دوره زمانی بین سال های سه هزار و 200 تا دو هزار و 750 پیش از میلاد شهر سوخته نامیده می گردد.

این مکان از نادرترین شهرهای باستانی است که در آن زنان عهده دار امور اقتصادی خانواده بوده اند؛ بر مبنای یافته های دیرینه شناسان، شهر سوخته 151 هکتار گستره دارد و بقایای آن نشان می دهد که این شهر دارای پنج بخش مسکونی واقع در شمال شرقی شهر سوخته، بخش های مرکزی، منطقه صنعتی، بناهای یادمانی و گورستان است که به صورت تپه های متوالی و چسبیده به هم واقع شده اند.

80 هکتار از گستره شهر سوخته را بخش مسکونی تشکیل داده و مهمتر اینکه شهر سوخته مرکز بسیاری از فعالیت های صنعتی و هنری آن دوران بوده است به طوری که به گفته باستانشناسان و کاوشگران، در شهر سوخته نمونه های جالب و منحصر به فردی از زیورآلات به دست آمده است.

در شهر سوخته انواع سفالینه ها و ظروف سنگی، معرق کاری، انواع پارچه و حصیر یافت شده که معرف وجود چندین گونه صنعت، به ویژه صنعت پیشرفته پارچه بافی در آنجاست.

یکی از شگفت انگیزترین یافته های این شهر باستانی، پیدا شدن نشانه های کهن ترین جراحی مغز در آن است.جمجمه ای از دختر 12 یا 13 ساله در این شهر باستانی کشف شده که در چهار هزار و 800 سال قبل پزشکان این منطقه برای درمان بیماری هیدروسفالی (جمع شدن مایع در جمجمه) بخشی از استخوان جمجمه او را برداشته و جراحی کردند و این دختر بچه نیز مدت ها بعد از این عمل زنده مانده است.اسکلت کامل این دختر بچه پیدا شده و چهره او نیز به وسیله اندام شناسان دیرینه شناس باز سازی شده است.

امروزه جمجمه دختر 13 ساله مبتلا به هیدروسفالی در موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران نگهداری می گردد و پنج روز اول هفته می توانید به بازدیدش بروید.

آدرس موزه: خیابان کارگر شاقتصادی- خیابان شانزدهم (فرشی مقدم) ورودی درب شماره (2) پردیس شاقتصادی دانشگاه تهران- موزه ملی تاریخ علوم پزشکی ایران