درمان بچه ها مبتلا به بیش فعالی - مجله عکسفا

گزینه های درمانی اختلال بیش فعالی چیست؟

درمان بیش فعالی در بچه ها فقط مصرف دارو نیست. بسیاری از درمان های مؤثر دیگر وجود دارد که می تواند به بچه ها مبتلا به ADHD یاری کند تا توانایی خود را برای توجه، کنترل رفتار تکانشی و مهار بیش فعالی بهبود بخشند. وعده های غذایی مغذی، بازی و ورزش، یادگیری مهارت های مقابله ای نو و بهبود مهارت های اجتماعی همه بخشی از یک برنامه درمانی متعادل هستند که می تواند عملکرد کودک شما را در مدرسه بهبود بخشد، روابط او را با دیگران تقویت کند و استرس و ناامیدی را برای او، شما و تمام خانواده کاهش دهد.

درمان دارویی اختلال بیش فعالی

محرک هایی مانند ریتالین و آدرال اغلب برای ADHD تجویز می شوند اما ممکن است برترین گزینه برای کودک شما نباشند و مطمئنا تنها درمان نیستند. داروهای نقص توجه و بیش فعالی ممکن است به کودک شما یاری کند حداقل در کوتاه مدت بهتر تمرکز کند یا بی حرکت بنشیند. اما تا به امروز شواهد کمی مبنی بر بهبود پیشرفت تحصیلی، روابط یا مسائل رفتاری در دراز مدت وجود دارد و حتی در کوتاه مدت، دارو تمام مسائل را حل نمی نماید یا به طور کامل علائم ADHD را از بین نمی برد. علاوه بر این نگرانی هایی در خصوص تأثیراتی که این داروهای قدرتمند ممکن است بر مغز در حال رشد کودک داشته باشند، وجود دارد. و عوارض جانبی مانند تحریک پذیری، از دست دادن اشتها و بی خوابی نیز می تواند مشکل ساز باشد.

نتیجه نهایی: دارو یک ابزار است نه یک درمان.

درمان اختلال بیش فعالی در خانه شروع می گردد.

به عنوان والدین، شما تأثیر زیادی در درمان فرزندتان دارید. شواهد نشان می دهد که مصرف یک رژیم غذایی سالم، ورزش زیاد و انتخاب های هوشمندانه روزانه می تواند به فرزند شما در مدیریت علائم ADHD یاری کند. این بدان معناست که فرزند شما می تواند درمان ADHD را از امروز در خانه شروع کند.

قدرت ورزش در درمان نقص توجه و بیش فعالی

ورزش یکی از ساده ترین و موثرترین راه ها برای کاهش علائم نقص توجه و بیش فعالی است. فعالیت بدنی بلافاصله سطح دوپامین، نوراپی نفرین و سروتونین مغز را افزایش می دهد که همه اینها بر تمرکز و توجه تأثیر می گذارد. به این ترتیب ورزش و داروهای بیش فعالی مانند ریتالین و آدرال به طور مشابه عمل می نمایند. اما برخلاف داروهای بیش فعالی، ورزش احتیاجی به نسخه ندارد و عاری از عوارض جانبی است. فعالیت هایی که احتیاج به توجه دقیق به حرکات بدن دارند، مانند پایکوبی، ژیمناستیک، هنرهای رزمی و اسکیت بورد، به ویژه برای بچه ها مبتلا به بیش فعالی مفید هستند. ورزش های تیمی نیز انتخاب خوبی هستند. عنصر اجتماعی آنها را جالب نگه می دارد.

اهمیت خواب در درمان بیش فعالی

خواب با کیفیت منظم می تواند منجر به بهبود گسترده علائم بیش فعالی گردد. با این حال، بسیاری از بچه ها مبتلا به اختلال بیش فعالی در خوابیدن در شب مشکل دارند. گاهی اوقات این مسائل خواب به علت داروهای محرک است و کاهش دوز یا قطع کامل دارو مشکل را حل می نماید.

با این حال درصد زیادی از بچه ها مبتلا به بیش فعالی که داروهای محرک مصرف نمی نمایند نیز مسائل خواب دارند. اگر فرزند شما یکی از آنهاست، نکات زیر می تواند به شما یاری کند.

-یک ساعت خواب منظم تنظیم کنید و آن را اجرا کنید.

-اگر صدای پس زمینه کودک شما را بیدار نگه می دارد، یک دستگاه صدا یا یک پنکه را امتحان کنید.

-تمام وسایل الکترونیکی (تلویزیون، کامپیوتر، بازی های ویدئویی، آیفون) را حداقل یک ساعت قبل از خواب خاموش کنید.

-فعالیت بدنی در عصر را محدود کنید.

تغذیه خوب می تواند به کاهش علائم بیش فعالی یاری کند.

مطالعات نشان می دهد که نوع غذا و زمانی که غذا می خورید در مدیریت علائم بیش فعالی تاثیر گذار است.

-وعده های غذایی یا میان وعده های معمولی را با فاصله کمتر از سه ساعت برنامه ریزی کنید. این به ثابت نگه داشتن قند خون کودک شما یاری می نماید، تحریک پذیری را به حداقل می رساند و از توجه و تمرکز حمایت می نماید.

-سعی کنید در هر وعده غذایی یا میان وعده کمی پروتئین و کربوهیدرات مصرف کنید. این غذاها به کودک شما یاری می نماید تا هوشیاری بیشتری داشته باشد و در عین حال بیش فعالی را کاهش دهد.

-سطح روی، آهن و منیزیم فرزندتان را آنالیز کنید. بسیاری از بچه ها مبتلا به بیش فعالی این مواد معدنی مهم کم هستند. افزایش سطح آنها ممکن است به کنترل علائم بیش فعالی یاری کند. افزایش آهن ممکن است به ویژه مفید باشد. یک مطالعه نشان داد که مکمل آهن تقریباً به میزان مصرف داروهای محرک علائم را بهبود می بخشد.

-اسیدهای چرب امگا 3 بیشتری را به رژیم غذایی کودک خود اضافه کنید. مطالعات نشان می دهد که امگا 3 باعث کاهش بیش فعالی و تکانشگری و افزایش تمرکز در بچه ها (و بزرگسالان) مبتلا به بیش فعالی می گردد. امگا 3 در ماهی سالمون، ماهی تن، ساردین و بعضی از تخم مرغ های غنی شده و محصولات شیر یافت می گردد. با این حال ساده ترین راه برای افزایش مصرف کودکتان به وسیله مکمل های روغن ماهی است.

درمان حرفه ای برای بیش فعالی

اگرچه راه های زیادی وجود دارد که می توانید به کودک مبتلا به بیش فعالی در خانه یاری کنید ولی ممکن است بخواهید در این راه در پی یاری حرفه ای باشید. برترین دکتر متخصص بیش فعالی می توانند به شما یاری نمایند تا یک برنامه درمانی موثر برای فرزندتان تهیه کنید. از آنجایی که بیش فعالی به ترکیبی از درمان ها و استراتژی ها برترین پاسخ را می دهد، مشاوره با چندین متخصص توصیه می گردد.

نکاتی برای حمایت از درمان بیش فعالی بچه ها

بچه ها مبتلا به بیش فعالی اغلب در انتقال آموخته های خود از یک محیط به شرایط دیگر مشکل دارند. به عنوان مثال، آنها ممکن است یاد گرفته باشند که چگونه طغیان های تکانشی را در مدرسه کنترل نمایند اما با بی حوصلگی حرف دیگران را در خانه قطع نمایند. به منظور تشویق تغییرات مثبت در همه تنظیمات، بچه ها مبتلا به بیش فعالی احتیاج به ثبات دارند. مهم است که والدین بچه ها مبتلا به بیش فعالی یاد بگیرند که چگونه از تکنیک های رفتار درمانی در خانه استفاده نمایند. بچه ها مبتلا به بیش فعالی زمانی که وظایف در الگوهای قابل پیش بینی و در مکان های قابل پیش بینی انجام می شوند به احتمال زیاد در تکمیل وظایف پیروز می شوند، به طوری که بدانند چه انتظاری داشته باشند و چه کاری باید انجام دهند. موارد زیر به وسیله برترین مرکز توانبخشی بچه ها برای مراجعین در دسترس می باشد:

-یک روال را دنبال کنید. مشخص زمان و مکانی برای همه چیز مهم است تا به کودک مبتلا به بیش فعالی یاری کند تا انتظارات را درک و برآورده کند. آداب و رسوم ساده و قابل پیش بینی را برای وعده های غذایی، تکالیف، بازی و رختخواب ایجاد کنید.

-از ساعت و تایمر بهره ببرید. در نظر داشته باشید که ساعت ها را در سرتاسر خانه قرار دهید. برای کارهایی که فرزندتان باید انجام دهد مانند تکالیف درسی یا آماده شدن در صبح، زمان زیادی بگذارید.

-برنامه فرزندتان را ساده کنید. اجتناب از بیکاری ایده خوبی است اما کودک مبتلا به بیش فعالی ممکن است دچار حواسپرتی گردد و فعالیت های بعد از مدرسه نباید بیش از حد زیاد باشد.

-یک مکان آرام ایجاد کنید. مطمئن شوید که فرزندتان فضایی آرام و خصوصی برای خودش دارد. یک اتاق خواب می تواند به خوبی کار کند به شرطی که همان جایی نباشد که کودک برای استراحت می رود.

-خانه خود را به روشی سازمان یافته تنظیم کنید. مطمئن شوید که فرزندتان می داند که هر چیزی جای خودش را دارد. آراستگی و سازماندهی تا حد امکان الگو خوبی برای کودک است.