بمباران کامبوج توسط آمریکا پس از امضای موافقت نامه پایان جنگ - مجله عکسفا

به گزارش گروه سیاسی خبرنگاران، در سال 1965 سربازان تایلندی و چریک های ویتنام جنوبی که کامبوج را به صورت ساندویچ در میان گرفته بودند، به خاک کامبوج تجاوز کردند.

یادداشت های شورای امنیت ملی آمریکا تایید می کند که واشنگتن، با کمک مالی به تایلند و ویتنام جنوبی در مرزهای کامبوج، سعی در کشاندن پادشاه این کشور(سیهانوک) به وابستگی آمریکا داشت.

سازمان جاسوسی آمریکا(CIA) افزون بر سربازان تایلندی و ویتنام جنوبی، دو نیروی چریکی دیگر به نامخمرسرای و خمرکروم از قبایل کامبوجی مخالف را استخدام، آموزش داده و مسلح کرده بود.

رژیم خمرهای سرخ پس از پنج سال جنگ داخلی در کامبوج، در جنوب شرقی آسیا به حکومت رسیدند. حدود یک میلیون و هفتصد هزار نفر(حدود یک چهارم جمعیت کامبوج) بین سال های 1975 تا سال 1979 به وسیله رژیم مائویستی خمرهای سرخ که تحت حمایت آمریکا بودند، در کامبوج کشته شده و یا بر اثر فرسودگی و گرسنگی جان خود را از دست دادند.

در اواخر سال 1958 با کمک مالی سیا، این نیرو ها به درون کامبوج رخنه کرده و در کودتای ژنرال خائن کامبوجی و درون یک توطئه برندازی قرار گرفتند.

این کودتا و توطئه های قتل، بمب گذاری اتومبیل مشترک شاه کامبوج و رئیس جمهور چین و دیگر اقدامات سازماندهی شده سیا، به فرجام نرسیدند؛ اما قاچاق اسلحه در صندوق های سفارت آمریکا، خرابکاری در اقتصاد کامبوج و تاسیس بانکی در پنوم پن(پایتخت کامبوج) برای تضعیف روحیه مقامات بلند پایه، تاحدودی به توفیق انجامید.

آمریکا در تعقیب ویتنامی های شمالی، روستاهای کامبوجی نزدیک مرز را چند بار بمباران کرد. با افزایش جنگ در هند و چین، تاخت و تازهای چریک های تربیت شده سیا به درون خاک کامبوج افزایش یافت. بمباران هوایی گسترده، فروریختن بمب های ناپالم و کار گذاشتن مین های زمینی توسط ارتش آمریکا، شمار فراوانی از مردم غیر نظامی کامبوج را هلاک کرد.

در سال 1969 اوضاع به یکباره دگرگون شد. با روی کار آمدن نیکسون و هنری کسینجر(به عنوان مشاور امنیت ملی رئیس جمهور آمریکا) حملات پراکنده ایالات متحده به درون کامبوج به بمباران گسترده هواپیماهای غول پیکر ب - 52 یا فرش بمب ریزی مبدل شد.

در طی 14 ماه بعدی، بیش از 3630 بار، هواپیماهای ب-52 بر روی کامبوج بمب ریختند. دولت نیکسون، گزارش های نظامی را تحریف می کرد و اغلب استدلال می آورد که دشمنان ویتنامی آمریکا در خاک کامبوج پایگاه دارند و او حق دارد از حق تعقیب خود استفاده کند.

در سال 1970 طی یک کودتای سیاسی،لون نول به ریاست کامبوج رسید.سیمون هرش(1) در شرح حال کسینجر می نویسد که طبق مدارکی انکارناپذیر، لون نول ازسال 1969 با ماموران سیا در ارتباط و تماس بوده است.

هنوز چند ساعت از کودتا نگذشته بود که جنگ پنج ساله و وحشتناک کامبوج در 1970 آغاز شد. بر اثر قدرت هوایی آمریکا، ده ها روستای کامبوج به خاکستر تبدیل شد. صف های طولانی آوارگان، راهپیمایی خود را آغاز کردند. بهانه این تعدی نابودکننده، جنگ با ویتنام شمالی بود.

در سال 1973، موافقت نامه انتها یک دهه جنگ ویتنام امضا شد؛ با این همه بمباران کامبوج همچنان ادامه یافت. بمبارانی که تا پیش از موافقت نامه مذکور، به بهانه حمایت از جان آمریکاییان در ویتنام انجام می شد؛ ولی با انتها جنگ ویتنام نه تنها بمباران قطع نشد بلکه مقدار بمبی که در ماه های بعدی بر سر کامبوج ریخته شد، دو برابر مجموع سال های پیش بود. با این تجاوز، اقتصاد سنتی جامعه کامبوج نابود شد و کامبوج کهن برای همیشه به تاریخ پیوست؛ اضافه بر اینکه بیش از دو میلیون نفر بی خانمان شدند.(2)